Geboren in het mooie Italië maar door het werk van mijn vader heb ik daar niet lang gewoond. Wel nog in andere landen dus ik ben behoorlijk vrij opgevoed onderweg. Iets wat nu wel erg fijn is maar het heeft ook zijn nadelen.
Mijn leven alleen moet nu maar eens over zijn. Vanaf nu ga ik genieten met een man erbij. Ik hou van wandelen, fietsen, reizen en dat alles ga ik nu samen met iemand doen. Met jou misschien?
Tussen de lakens gebeurt er niets meer tussen ons. Logisch ook, mijn man is bijna negentig, dus dat gaat echt niet meer. Maar ik ben iets jonger en bij mij zit alles nog goed, dus ik wil nog wel. Zullen we samen eens afspreken om nog eens goed tekeer te gaan? Jonge mannen mogen ook reageren, of is dat ijdele hoop?
Ik zit op dit moment in een open relatie. Ik moet zeggen dat we dat op zich wel bevalt maar ik wil natuurlijk wel het maximale uit de leven halen. Als het kan wil ik gewoon echt leuk gevonden worden iemand die me als het waren iedere dag de zon laat zien. Dat is wat ik zoek in mijn leven.
heb al een en ander meegemaakt, vandaar ook dat ik hier opzoek ben naar een nieuwe start met een lief iemand om de rest van mijn leven mee te delen. Het klinkt te mooi om waar te zijn maar ik ga er gewoon voor..