Mijn vriend en ik wonen al een tijdje samen en nu al kijkt hij niet echt meer naar mij en elke vrouw heeft toch af en toe eens een complimentje nodig. Ik wil ook nog wel eens horen hoe goed ik eruit zie.
Lekker in de natuur en dan dagdromend over wat de toekomst zou brengen. Uren kan ik dat soms wel doen. Maar ik kom altijd op het zelfde uit, iemand die mijn leven leuker zou maken.
Het alleen zijn begint me een beetje parten te spelen, ik wil heel graag een man leren kennen met wie ik mijn dagen mag slijten maar kan je wel verzekeren dat dat er nog heel veel zijn.
Het leven kan soms heel raar lopen maar om bij de pakken neer te gaan zitten is zeker niet de oplossing. Toen ik nog getrouwd was, kregen ik en mijn man een verkeersongeval. Mijn toenmalige man kwam er goed vanaf en ik zit sindsdien in een rolstoel. Helaas kwam er een scheiding en ben ik nu single. Ik zou het toch nog wel heel fijn vinden om nog mijn leven met iemand te kunnen delen.
Nog steeds heb ik zin in seks maar dat kan ik van mijn mannetje niet zeggen. Voel nog veel voor hem maar wat de seks betreft wil ik een man leren kennen die me wel kan geven waar ik naar verlang.
Of ik hier goed zit weet ik niet, daar zal ik met de tijd wel achter komen. Ik hoop in ieder geval te kunnen klikken met iemand van rond mijn leeftijd. Iets ouder of iets jonger is prima maar ik ben geen oma die een toyboy zoekt.