Vrijen met grijze oma (66)

heb al een en ander meegemaakt, vandaar ook dat ik hier opzoek ben naar een nieuwe start met een lief iemand om de rest van mijn leven mee te delen. Het klinkt te mooi om waar te zijn maar ik ga er gewoon voor..

Helaas zegt mijn hond niets terug op de lange wandelingen die ik met hem maak, het zou daarom leuk zijn als ik leuk gezelschap had die wel genoeg te vertellen had.

Heel eenzaam kan ik mij voelen, mijn enige familie die ik nog heb is mijn zus. Helaas woont zij down under, zie haar wel met beeldbellen, maar dat is anders dan elkaar in de ogen te kijken. Kinderen heb ik niet, dat is geen bewuste keuze geweest, dit is door moeder natuur zo beslist. Wat ik hoop is dat ik nog een maatje vindt die mijn eenzaamheid naar het verleden zendt.

Van de overgang heb ik zelf weinig gemerkt of zelfs niks maar mijn partner wil echt nog maar heel weinig is kan soms ook best humeurig zijn. Op dat soort momenten wil ik gewoon naar buiten lopen en leuke dingen doen met iemand anders. Helaas heb ik diegene nog niet gevonden maar ik geef het nog maar wat tijd.

Een bril is het enige wat ik nodig heb voor de rest werkt bij mij alles nog prima. Heb ook nog weer de keuring gehad en ik mag weer een jaartje verder. Hoe zit dat met jou?