De concurrentie zal groot zijn hier maar ik denk dat ik wel een kans maak om een lieverd te vinden die met mij verder wil gaan. Samen oud worden en jarenlang genieten van elkaar is wat ik graag zou willen.
Liefde kent geen leeftijd, dus waarom zou ik op mijn leeftijd niet op zoek gaan naar een leuke man. Wel een man die open staat voor reizen, genieten en die een Bourgondiër is.
Het gras bij de buren lijkt altijd groener, toch heb ik het gevoel dat dit bij mij echt zo is. Als ik het geluk van de buurvrouw zie met haar nieuwe vriend voel ik een steek van jaloezie door mij heen gaan. Dit geluk mag mijn pad ook opkomen.
Heel eenzaam kan ik mij voelen, mijn enige familie die ik nog heb is mijn zus. Helaas woont zij down under, zie haar wel met beeldbellen, maar dat is anders dan elkaar in de ogen te kijken. Kinderen heb ik niet, dat is geen bewuste keuze geweest, dit is door moeder natuur zo beslist. Wat ik hoop is dat ik nog een maatje vindt die mijn eenzaamheid naar het verleden zendt.
En dan doe je iets als zestigjarige ( plus een beetje) in eens online met je profiel. Nooit gedacht dat ik het zou doen maar in het dagelijks leven kom ik niet veel leuke mannen tegen.