Wandelen, zwemmen, beetje handwerken. Allemaal dingen die ik nu leuk vind om te doen. Maar straks komt het moment dat ik moet stoppen met werken en moet ik dan enkel hier mee mijn dagen doorkomen?
Sinds ik ben gestopt met werken ben ik eigenlijk alleen nog maar aan het reizen en het bevalt mij nog steeds erg goed. Wat ik alleen wel jammer vind is dat je nooit geen aanspraak hebt van mensen. Natuurlijk wel mensen die je tegenkomt maar uiteindelijk kom je altijd alleen aan en ga je ook weer alleen.
Ik ben een rustige vrouw, die al weer een tijd alleen is. Ik kan genieten van een goed boek of van een puzzel van meer dan 1000 stukjes. Dan word ik helemaal zen.
Misschien lijk ik een beetje op een waarzegger, maar ik heb ook vaak gelijk ik hoop dat ik er ook gelijk in heb dat ik hier een leuke man ga vinden die het heel erg heet met mij gaat maken.
Een man heb ik niet nodig heb ik altijd geroepen, ik dacht ik dop mijn eigen boontje wel. Juist nu ik ouder word merk ik het gemis van een man, daarom ben ik weer actief zoekende. De boontjes samen doppen lijkt mij veel gezelliger.