Ondanks veel vrienden en familie voel ik mee eenzaam, mijn huis is leeg als ik thuiskom van mijn werk. Het zou fijn zijn om een man te leren kennen die bij me past en die me opwacht van mijn werk.
Echte zorgen heb ik niet, waar ik mij zorgen om maak is dat ik de rest van mijn leven vrijgezel blijf. Het is voor mij geen bewuste keuze, ik zou heel erg graag een vriend willen hebben. Het enige is dat ik door mijn uiterlijk een beetje uit de boot val, zo voelt dat helaas voor mij.
Wil niet meer achter de geraniums zitten en hoop langs deze weg de man van mijn dromen te ontmoeten. Ik ben een ondernemende vrouw en moet veel reizen voor mijn werk. Na thuiskomst mis ik een maatje waar ik mijn verhaal bij kan doen.
Wat meer plezier beleven is aan mij wel besteed, ik ben niet iemand die zichzelf kan vermaken maar met een lieve vriend naast me gaat mij dat gemakkelijk af. Ik hoop snel iemand te vinden waarmee het gezellig is.
In het begin was ik blij dat ik bij mijn man weg was, vrijheid! Maar begint nu toch weer te kriebelen. Niet naar hem natuurlijk, maar zou wel weer fijn zijn een levenspartner te hebben.