Naaien met geile mama (43)

Als ik vertel wat mijn beroep is word ik vaak uitgelachen. Ik leef in een mannenwereld met mijn werk, ik ben vrachtwagenchauffeur. Verder is er niets mannelijk aan mijn karakter, ben zelf van binnen wat onzeker. Heb daar geen moeite mee, weet dat heel goed te verbloemen.

Van de overgang heb ik zelf weinig gemerkt of zelfs niks maar mijn partner wil echt nog maar heel weinig is kan soms ook best humeurig zijn. Op dat soort momenten wil ik gewoon naar buiten lopen en leuke dingen doen met iemand anders. Helaas heb ik diegene nog niet gevonden maar ik geef het nog maar wat tijd.

Diepzinnigheid en flowerpower!

Het leven kan soms veel doornen hebben, de laatste doornen ben ik verloren. Dit betekent dat het leven alleen maar mooier kan worden, niets houd mij daarom meer tegen om nog de leuke lieve man te vinden.

Ik heb bij mijn profiel wel single staan, maar het zit iets anders in elkaar. Mijn man is dement en is al jaren opgenomen in een verpleeghuis. Het is zelfs al zo ver met hem dat hij mij en de kinderen niet meer herkent. Iedere week bezoek ik hem, het is een zware beproeving om je eigen man zo te zien af te takelen. Een huwelijksleven heb ik niet meer, wat ik zoek is een man die het wel kan accepteren dat ik op papier nog getrouwd ben. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om te gaan scheiden, dat voelt voor mij als een dolk in de rug voor mijn manw