In het begin was ik blij dat ik bij mijn man weg was, vrijheid! Maar begint nu toch weer te kriebelen. Niet naar hem natuurlijk, maar zou wel weer fijn zijn een levenspartner te hebben.
Of dit nu uitdraait op een one night stand of net eventjes iets meer dat maakt voor mij echt niets uit, als we het maar fijn hebben samen. Het liefst zoek ik wel iets regelmatigs, maar het ligt er natuurlijk ook wel aan hoe het klikt.
Hoe naar ik het ook vind om te zeggen, ik doe het toch. Jullie kennen hem immers niet. Mijn man kan niet meer presteren. Hij is iets ouder dan ik en hij krijgt hem echt niet meer omhoog. Hij probeert me wel op andere manieren te plezieren, maar dat is niet genoeg voor mij. Ik heb een echte man nodig.
De zeventig heb ik aangetikt, maar nog geen mankementen. Maar veel vriendinnen haken nu af bij het woord reizen en vakantie dus ik hoop iemand te vinden die wel op reis wil.