Ken je dat, zoveel mensen om je heen en dat je jezelf toch heel erg alleen voelt? Dat gevoel bekruipt mij steeds vaker en ik wil daar nu verandering in brengen want ik wil mij niet eenzaam voelen. Discretie is wel een vereiste.
Van de overgang heb ik zelf weinig gemerkt of zelfs niks maar mijn partner wil echt nog maar heel weinig is kan soms ook best humeurig zijn. Op dat soort momenten wil ik gewoon naar buiten lopen en leuke dingen doen met iemand anders. Helaas heb ik diegene nog niet gevonden maar ik geef het nog maar wat tijd.
Het leven kan soms heel raar lopen maar om bij de pakken neer te gaan zitten is zeker niet de oplossing. Toen ik nog getrouwd was, kregen ik en mijn man een verkeersongeval. Mijn toenmalige man kwam er goed vanaf en ik zit sindsdien in een rolstoel. Helaas kwam er een scheiding en ben ik nu single. Ik zou het toch nog wel heel fijn vinden om nog mijn leven met iemand te kunnen delen.
De zeventig heb ik aangetikt, maar nog geen mankementen. Maar veel vriendinnen haken nu af bij het woord reizen en vakantie dus ik hoop iemand te vinden die wel op reis wil.
Er is in mijn leven wel plek voor een man. Een vaste plek dus. Ik durfde dat nooit aan, maar sinds mijn vader is overleden, ben ik na gaan denken. Mijn moeder is dan wel haar man kwijt, maar ze heeft wel echte liefde gekend. iemand die altijd naast haar stond. Ik wil dat ook, ik wil niet alleen oud worden. Ik wil liefde.