Afspreken met bejaarde mama (39)

Ik ben er aan toe om met een man een gezellige tijd te hebben, ik heb een tijd lang de mannen niet meer vertrouwd maar dat heeft met mijn verleden te maken. Valt ook niet mee om acht jaar als alleenstaande vrouw door het leven te gaan.

Heel eenzaam kan ik mij voelen, mijn enige familie die ik nog heb is mijn zus. Helaas woont zij down under, zie haar wel met beeldbellen, maar dat is anders dan elkaar in de ogen te kijken. Kinderen heb ik niet, dat is geen bewuste keuze geweest, dit is door moeder natuur zo beslist. Wat ik hoop is dat ik nog een maatje vindt die mijn eenzaamheid naar het verleden zendt.

Heb al behoorlijk wat overwonnen in mijn leven en mijn rugzakje is dan ook al aardig vol. Maar toch denk ik misschien moet ik nog een poging wagen.

Vriendschap is heel fijn maar ik zoek toch net iets meer.

Ben best onzeker geworden na mijn scheiding, misschien wel omdat mijn man een jongere vriendin heeft gevonden en mij daarom verlaten heeft. Dus ik zou het erg fijn vinden om weer wat meer zekerder te worden in mijn leven.