Naaien met grijze dame (53)

Sinds ik ben gestopt met werken ben ik eigenlijk alleen nog maar aan het reizen en het bevalt mij nog steeds erg goed. Wat ik alleen wel jammer vind is dat je nooit geen aanspraak hebt van mensen. Natuurlijk wel mensen die je tegenkomt maar uiteindelijk kom je altijd alleen aan en ga je ook weer alleen.

Vriendschap is heel fijn maar ik zoek toch net iets meer.

De kinderen zijn de deur uit, mijn jongste zoon is eindelijk op eigen benen gaan staan. Wel onder druk van mij, want op je 40e nog bij je moeder wonen is geen gezonde situatie. Het is tijd om voor mijzelf te kiezen, tijd om nog op zoek te gaan naar een lieve man die samen met mij ervoor wilt gaan.

Fotograferen is een passie van mij, ik zet mijzelf vaak op de gevoelige plaat. Toch wil ik een keer een man voor mijn camera hebben en hem op de gevoelige plaat vastleggen. Wat er daarna gebeurt sta ik niet voor in.

Wat zoek ik niet: onbeleefde mannen die maar één ding in hun hoofd hebben. Wat zoek ik wel: een aardige kerel die een vrouw op waarde weet te schatten. Die weet wat hij moet om het me naar de zin te maken en me kan veroveren. En natuurlijk komt dat niet alleen van jouw kant, ik ga ook mijn best doen.