Mijn vriend en ik leven eigenlijk als broer en zus in één huis. Best lastig, want als we sex hebben, voelt dat heel raar. Ik hou van hem, maar dart hoeft voor mij niet. Met hem niet tenminste. Wel met iemand anders.
Tussen de lakens gebeurt er niets meer tussen ons. Logisch ook, mijn man is bijna negentig, dus dat gaat echt niet meer. Maar ik ben iets jonger en bij mij zit alles nog goed, dus ik wil nog wel. Zullen we samen eens afspreken om nog eens goed tekeer te gaan? Jonge mannen mogen ook reageren, of is dat ijdele hoop?
Gaan wij er nog een leuke tijd van maken? Ik hoop toch echt wel een schat te vinden hier, want ik ben daar hard aan toe, het leven alleen wordt me te zwaar. ik heb een schouder nodig om op uit te huilen en een arm om me heen. Wat iedereen wil eigenlijk. Jij ook?
De grond is onder mijn voeten weg geslagen, mijn man heeft mij een ultimatum gesteld. Als ik niet 30 kilo afval gaat hij de echtscheiding aanvragen. Het gekke is dat hij zelf ook vrij dik is, hij weegt 135 kilo. Ik verplicht hem niet om af te vallen, ik weet mij nu geen raad. Moet ik voor hem afvallen of moet ik mijzelf blijven, dat is de vraag waar ik zelf nog geen antwoord op weet.