Mijn vriend is niet iemand die vaak langskomt, alles gaat op afspraak en spontaniteit is er niet bij. Ik voel me regelmatig eenzaam en zou graag een man willen leren kennen die me regelmatig een bezoekje brengt.
Liefde kent geen leeftijd, dus waarom zou ik op mijn leeftijd niet op zoek gaan naar een leuke man. Wel een man die open staat voor reizen, genieten en die een Bourgondiër is.
Thuis krijg ik eigenlijk best weinig aandacht. Soms denk ik dan wel eens bij mezelf van " ach, het is normaal op onze leeftijd" Maar eigenlijk ben ik het daar helemaal niet mee eens. Ik voel me namelijk nog jong en fit en wil gewoon nog zo veel mogelijk genieten van het leven. Ik ben te jong om als een kasplantje achter het raam te gaan zitten.
Het leven kan soms heel raar lopen maar om bij de pakken neer te gaan zitten is zeker niet de oplossing. Toen ik nog getrouwd was, kregen ik en mijn man een verkeersongeval. Mijn toenmalige man kwam er goed vanaf en ik zit sindsdien in een rolstoel. Helaas kwam er een scheiding en ben ik nu single. Ik zou het toch nog wel heel fijn vinden om nog mijn leven met iemand te kunnen delen.
Des te ouder des te gekker, maar niet alleen gekker kan ik je zeggen. Wat het is met mij ik weet het niet maar ik kan er geen genoeg van krijgen. Alleen is dat thuis een klein probleempje dus wie zijn vingers tong en paal mag ik lenen?
Alle mannen kunnen me schrijven hoor. Want het zit me behoorlijk hoog, het gebrek aan een man en alles wat daarbij hoort. Snap je me? Ik ben dus niet zo kieskeurig, ik wil alleen maar snel contact.