Ik ben druk bezig met mijn studies maar heb wel altijd plaats en ruimte om nieuwe vriendschappen aan te gaan. En wie weet zit de ware er wel tussen hier?
Ik krab mij soms achter de oren of ik toch niet beter voor een jongere man had kunnen kiezen. Mijn partner is 20 jaar ouder dan ik, hij is al zijn levenslust al kwijt, terwijl ik nog vol levenslust zit. Het voelt of ik achter de geraniums zit, ik zoek iemand die mij achter de geraniums vandaan wil halen.
Laatst vroegen mijn kleinkinderen waarom opa er niet is, en dan denk ik ja dat is een goede vraag. En of oma altijd alleen blijft. Daar sta je dan met je mond vol tanden kan ik je zeggen want het is ook niet waar ik voor gekozen heb.
Klaar ben ik er mee! Met dat eeuwige alleen zijn! Iedereen om me heen zegt dat het zo leuk voor me is dat ik nergens rekening mee hoef te houden, maar ondertussen leiden ze allemaal hun eigen leven met hun eigen gezinnetje. En ik zit maar alleen. Dat wil ik niet meer en dat doe ik niet meer. Ik ga hier een man zoeken om mijn leven mee te delen en dat zal me lukken ook!