Ik ben aan het experimenteren geweest en ben tot de conclusie gekomen dat ik eigenlijk liever die harde aanpak heb. Ik wil moeten luisteren en het slaafje zijn. Vastgebonden worden en geketend.
Een jongere man lijkt me wel wat. Niet voor een kopje koffie drinken natuurlijk. Al kun je die ook krijgen hoor, na gedane arbeid. Lijkt het jou ook wat met een wat oudere vrouw? Ik ben goed hoor!
Klaar ben ik er mee! Met dat eeuwige alleen zijn! Iedereen om me heen zegt dat het zo leuk voor me is dat ik nergens rekening mee hoef te houden, maar ondertussen leiden ze allemaal hun eigen leven met hun eigen gezinnetje. En ik zit maar alleen. Dat wil ik niet meer en dat doe ik niet meer. Ik ga hier een man zoeken om mijn leven mee te delen en dat zal me lukken ook!
Echte zorgen heb ik niet, waar ik mij zorgen om maak is dat ik de rest van mijn leven vrijgezel blijf. Het is voor mij geen bewuste keuze, ik zou heel erg graag een vriend willen hebben. Het enige is dat ik door mijn uiterlijk een beetje uit de boot val, zo voelt dat helaas voor mij.
Als ik vertel wat mijn beroep is word ik vaak uitgelachen. Ik leef in een mannenwereld met mijn werk, ik ben vrachtwagenchauffeur. Verder is er niets mannelijk aan mijn karakter, ben zelf van binnen wat onzeker. Heb daar geen moeite mee, weet dat heel goed te verbloemen.