Ze zeggen dat ik simpel ben omdat ik altijd op zoek ben naar een man terwijl ik getrouwd ben. Jammer dan. Ik doe wat ik wil en met wie ik wil. Als mijn man dat niet trekt, moet hij maar weggaan. Spreken we af?
Het leven kan soms nog al hard zijn voor sommige mensen, dat heb ik jammer genoeg van dichtbij mee gemaakt. Dus soms is het ook fijn als je een lichtpuntje hebt waar je naar toe kan leven.
Sinds ik ben gestopt met werken ben ik eigenlijk alleen nog maar aan het reizen en het bevalt mij nog steeds erg goed. Wat ik alleen wel jammer vind is dat je nooit geen aanspraak hebt van mensen. Natuurlijk wel mensen die je tegenkomt maar uiteindelijk kom je altijd alleen aan en ga je ook weer alleen.
Laat mij dan ook maar bij die groep vreemdgangers horen. Het grootste deel van de bevolking schijnt dat te doen, dus waarom ik niet? Ik ben er geil genoeg voor, ik kan best meerdere mannen aan. De mijne en dus anderen. Jou dus ook!
Zal ik jou eens een goede beurt geven? Zo één die je nog lang bijblijft? Als je het niet erg vindt dat ik de leiding in bed neem en dingen met je doe die je nog niet eerder hebt gedaan, moet je toch echt met me af gaan spreken. Zo'n kans krijg je niet snel meer hoor!
Wat ik zoek is een leuke man, iemand van rond mijn leeftijd die ook single is en die net als ik toe is aan een nieuw hoofdstuk in zijn leven. Wie weet worden we met elkaar heel gelukkig!