In het begin was ik blij dat ik bij mijn man weg was, vrijheid! Maar begint nu toch weer te kriebelen. Niet naar hem natuurlijk, maar zou wel weer fijn zijn een levenspartner te hebben.
Het uitgaansleven is voor mij niet de plek om de man van mijn dromen tegen te komen. Aangezien ik hem in de supermarkt ook niet tegen kom lijkt mij dit de ideale manier om hem te leren kennen.
Van de overgang heb ik zelf weinig gemerkt of zelfs niks maar mijn partner wil echt nog maar heel weinig is kan soms ook best humeurig zijn. Op dat soort momenten wil ik gewoon naar buiten lopen en leuke dingen doen met iemand anders. Helaas heb ik diegene nog niet gevonden maar ik geef het nog maar wat tijd.
Als ik vertel wat mijn beroep is word ik vaak uitgelachen. Ik leef in een mannenwereld met mijn werk, ik ben vrachtwagenchauffeur. Verder is er niets mannelijk aan mijn karakter, ben zelf van binnen wat onzeker. Heb daar geen moeite mee, weet dat heel goed te verbloemen.