Helaas zegt mijn hond niets terug op de lange wandelingen die ik met hem maak, het zou daarom leuk zijn als ik leuk gezelschap had die wel genoeg te vertellen had.
Het gras bij de buren lijkt altijd groener, toch heb ik het gevoel dat dit bij mij echt zo is. Als ik het geluk van de buurvrouw zie met haar nieuwe vriend voel ik een steek van jaloezie door mij heen gaan. Dit geluk mag mijn pad ook opkomen.
Des te ouder des te gekker, maar niet alleen gekker kan ik je zeggen. Wat het is met mij ik weet het niet maar ik kan er geen genoeg van krijgen. Alleen is dat thuis een klein probleempje dus wie zijn vingers tong en paal mag ik lenen?