Naaien met grijze oma (56)

Als ik vertel wat mijn beroep is word ik vaak uitgelachen. Ik leef in een mannenwereld met mijn werk, ik ben vrachtwagenchauffeur. Verder is er niets mannelijk aan mijn karakter, ben zelf van binnen wat onzeker. Heb daar geen moeite mee, weet dat heel goed te verbloemen.

Op zich verveel ik mij nooit maar in de avond op de bank merk ik wel dat de avonden alleen maar langer lijken te worden.

Misschien lijk ik hier wel een braaf vrouwtje, maar ik ga natuurlijk geen blootfoto's van mezelf hier neerzetten. Ik zou zeggen, als je me bloot wil zien, moet je gewoon langs komen en kijken of het uitzicht je bevalt.

Pas geleden oma geworden en ik geniet daar echt van. Maar het laat mij ook wel een andere kant zien. Bij een oma hoort immers ook een opa, en dat is iets wat ik zelf ook wel echt begin te voelen.

De grond is onder mijn voeten weg geslagen, mijn man heeft mij een ultimatum gesteld. Als ik niet 30 kilo afval gaat hij de echtscheiding aanvragen. Het gekke is dat hij zelf ook vrij dik is, hij weegt 135 kilo. Ik verplicht hem niet om af te vallen, ik weet mij nu geen raad. Moet ik voor hem afvallen of moet ik mijzelf blijven, dat is de vraag waar ik zelf nog geen antwoord op weet.