Weet niet of ik hier mee een fout bega of juist niet. Maar in het dagelijks leven kom ik nooit de ideale man tegen. Eentje die ondernemend is, avontuurlijk en altijd in is voor een leuke reis.
Tussen de lakens gebeurt er niets meer tussen ons. Logisch ook, mijn man is bijna negentig, dus dat gaat echt niet meer. Maar ik ben iets jonger en bij mij zit alles nog goed, dus ik wil nog wel. Zullen we samen eens afspreken om nog eens goed tekeer te gaan? Jonge mannen mogen ook reageren, of is dat ijdele hoop?
Het berichtje wat je me gaat sturen omdat je nader kennis met me wil maken zie ik maar wat graag tegemoet. Ik hoop dat jij die bourgondische man bent die van het leven geniet.
Een serieuze en transparante relatie waarin we ons zelf kunnen zijn en waarin we communiceren met elkaar, dat zou ik graag wensen. Ik houd wel van een beetje gekkigheid. Het leven is al serieus genoeg.