Ik heb de relatiebreuk even moeten verwerken maar ik heb het achter me gelaten. Ik wil aan een nieuw hoofdstuk in mijn leven beginnen en doe dat het liefst met een zeer aangename man aan mijn zijde.
Na mijn scheiding, die echt heel heftig was, ben ik echt door een enorme hel gegaan. Gelukkig zie ik nu het licht weer en durf ik het langzaam aan om weer nieuwe vriendschappen aan te gaan.
Heel eenzaam kan ik mij voelen, mijn enige familie die ik nog heb is mijn zus. Helaas woont zij down under, zie haar wel met beeldbellen, maar dat is anders dan elkaar in de ogen te kijken. Kinderen heb ik niet, dat is geen bewuste keuze geweest, dit is door moeder natuur zo beslist. Wat ik hoop is dat ik nog een maatje vindt die mijn eenzaamheid naar het verleden zendt.